19 II 2011 - sobota
W sobotę 19 II białostoczanie uczcili pamięć o wyzwoleniu miasta w 1919 roku spod okupacji niemieckiej. Mimo, że Polska odzyskała niepodległość w listopadzie 1918 roku, to Białystok na swój dzień wolności czekał kolejne trzy miesiące. 17 lutego 1919 roku zameldował się w mieście polski komendant miasta - pułkownik Stanisław Dziewulski, a dwa dni później z dworca kolejowego odjechał ostatni niemiecki transport wojskowy i białostoczanie wyszli na ulice, żeby powitać wkraczających do miasta polskich żołnierzy.
Uroczystości rocznicowe rozpoczęły się w południe na Cmentarzu Wojskowym przy ul. 11 Listopada. Po odegraniu Hymnu Państwowego przez orkiestrę miejską nastąpiły przemówienia okolicznościowe.
Prezydent Białegostoku - Tadeusz Truskolaski mówił, że Białystok musiał na swoją wolność czekać trzy miesiące dłużej niż cały kraj, stąd ten dzień tym bardziej powinien być dla nas ważny.
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych - Jan Ciechanowski - oddając hołd wszystkim, którzy walczyli za Ojczyznę oraz marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu, powołał się na jego słowa: "Idźcie swoją drogą, miłując Ojczyznę i miłując tylko Ją".
Nie zabrakło również modlitwy ekumenicznej w intencji poległych. Rozpoczął ją kapelan garnizony ks. kmdr por. Zbigniew Rećko. Po jej zakończeniu przedstawiciele władz miasta i województwa, wojska oraz służb mundurowych, kombatanci i harcerze przed cmentarnym pomnikiem-ołtarzem złożyli wiązanki kwiatów i zapalili znicze.
O godz. 13 rocznicowe obchody połączone z ceremonią złożenia wieńców i zapalenia świateł pamięci przeniosły się przed pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego na Rynku Kościuszki.
31 III 2011 - czwartek
W czwartek 31 marca 2011 r. w godzinach popołudniowych w Garnizonie Białystok przebywał Ordynariusz Polowy WP dr Józef Guzdek. Po krótkim nawiedzeniu i obejrzeniu kościoła garnizonowego wizyta polowego pasterza rozpoczęła się od odwiedzin w Podlaskim Oddziale Straży Granicznej. Tam księdza biskupa powitał jego komendant płk Leszek Czech w asyście swoich zastępców. Ordynariusz Polowy został zapoznany ze strukturą i zadaniami wykonywanymi przez funkcjonariuszy Podlaskiego Oddziału SG. Następnie po zwiedzeniu sali tradycji oraz kompleksu koszarowego odbyło się spotkanie z kadrą kierowniczą Oddziału.
Dalszym punktem wizyty w białostockim garnizonie były odwiedziny w 18. pułk rozpoznawczym. Księdza Biskupa powitał płk Piotr Oleszczak dowódca Pułku, który złożył okolicznościowy meldunek. W sali odpraw sztabu Biskup Polowy spotkał się z dowództwem oraz zapoznał z tradycjami oraz dniem dzisiejszym odwiedzanych koszar i jednostki. Następnie po krótkiej wizycie w Sali tradycji Ordynariusz Wojskowy spotkał się w klubie garnizonowym ze stanem osobowym oraz z pracownikami pułku. Biskup Guzdek przedstawił tam swoją drogę do biskupstwa oraz zadania jakie w obecnej dobie stoją zarówno przed nim, jak i duszpasterstwem wojskowym. Na zakończenie zgromadzeni wspólnie odmówili modlitwę „Ojcze nasz”.
Kolejnym punktem wizyty duszpasterskiej było nawiedzenie Komendy Garnizonu, gdzie o zadaniach realizowanych przez Wojewódzkie Sztaby Wojskowe, a także nowych wyzwaniach związanych z profesjonalizacją wojska biskup Józef Guzdek rozmawiał z dowódcą garnizonu płk. Ireneuszem Prokockim oraz z kadrą i pracownikami Sztabu Wojewódzkiego.
Na zakończenie odwiedzin w Białymstoku Ordynariusz Polowy WP przewodniczył Mszy św. w kościele garnizonowym podczas której udzielił bierzmowania młodzieży z tutejszej parafii wojskowej. Wraz z nim Eucharystię koncelebrował wicedziekan SG ks. płk Stefan Dmoch, ks. kpt. Wiesław Kondraciuk kapelan Podlaskiego Oddziału SG oraz księża kapelani czasu „W” z Archidiecezji Białostockiej. Wspomniana Msza św. była zarazem jubileuszowym dziękczynieniem w białostockim garnizonie za dwadzieścia lat funkcjonowania przywróconego Biskupstwa Polowego WP. Podczas niej sakrament dojrzałości chrześcijańskiej przyjęło 15 osób z rodzin wojskowych. Na zakończenie Mszy św. zgromadzeni modlitewną pamięcią ogarnęli tragicznie zmarłych podczas ubiegłorocznej katastrofy smoleńskiej, w tym biskupa gen. Tadeusza Płoskiego i jego sekretarza płk Jana Osińskiego, a także pozostałych zmarłych w ciągu minionych dwudziestu lat księży kapelanów WP. Po krótkiej modlitwie sygnalista odegrał utwór „Cisza”.
W powyższej uroczystości obok pocztów sztandarowych Podlaskiego Oddziału SG i 18 pułku rozpoznawczego uczestniczyli Szef WSzW płk Ireneusz Prokocki, Zastępca Szefa płk Artur Ryczywolski oraz Komendant WKU ppłk Adam Kotowoda. 18 pułk rozpoznawczy reprezentowali Dowódca płk Piotr Oleszczak z Szef Sztabu ppłk Zbigniewem Kuczkowem oraz Logistykiem ppłk Krzysztofem Lenkiewiczem. Służby mundurowe Garnizonu Białystok reprezentowali: Komendant PO SG płk SG Leszek Czech, Komendanci Policji Komendy Wojewódzkiej insp. Igor Parfieniuk oraz Komendy Miejskiej mł. insp. Irena Doroszkiewicz, a także komendanci Państwowej Straży Pożarnej, wojewódzki st. bryg. Antoni Ostrowski i miejski st. bryg. Jan Popławski. Obecni byli również przedstawiciele Służby Celnej w osobach Dyrektora Izby Celnej Mirosława Sienkiewicza oraz Naczelnika Urzędu Celnego Dariusza Muszyńskiego.
8 IV 2011 - piątek
W piątek 8 kwietnia w Białymstoku odbyły się uroczystości pogrzebowe zmarłego nagle w dniu 4.IV w Afganistanie mł. chor. Bartosza Spychały z 1 Pułku Specjalnego Komandosów w Lublińcu. Rozpoczęły się one Mszą św. połączoną z żałobną jutrznią sprawowaną w ceremoniale wojskowym w miejscowym kościele garnizonowym pw. św. Jerzego. Poprzedził ją akt odznaczenia zmarłego Gwiazdą Iraku i Gwiazdą Afganistanu.
Pogrzebowej Mszy św. przewodniczył oraz kazanie wygłosił proboszcz parafii wojskowej ks. kmdr por. Zbigniew Rećko w koncelebrze ks. kpt. Wiesława Kondraciuka, kapelana Podlaskiego Oddziału SG i ks. ppor. rez. Piotra Radkiewicza z Białegostoku. Po zakończeniu Eucharystii kondukt pogrzebowy eskortowany przez pojazdy ŻW oraz Policji przejechał ulicami miasta na Cmentarz Miejski, gdzie odbyła się dalsza część ceremonii pogrzebowej. Tam, w asyście orkiestry wojskowej z Siedlec oraz kompanii honorowej i pocztu sztandarowego 1 Pułku Specjalnego Komandosów ciało chor. Bartosza Spychały przy dźwiękach Hasła WP zostało złożone w grobie.
W uroczystości oprócz rodziny i przyjaciół zmarłego uczestniczyli Zastępca Szefa Sztabu Generalnego WPgen. dyw. pil. Sławomir Dygnatowski, Zastępca Dowódcy Operacyjnych Sił Zbrojnych gen. dywizji Zbigniew Galec, Szef Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych DWL generał brygady Andrzej Danielewski, Szef Sztabu – Zastępca Dowódcy Wojsk Specjalnych gen. bryg. Kazimierz Wójcik, Wicewojewoda Podlaski Wojciech Dzierzgowski, liczna reprezentacja jednostki z Lublińca na czele z jej Dowódcą, jak również delegacje pozostałych jednostek wchodzących w skład Wojsk Specjalnych. W pogrzebie brali również udział przedstawiciele Podlaskiego Oddziału SG oraz białostockiego garnizonu pod przewodem jego dowódcy płk Ireneusza Prokockiego, a także władze miasta oraz grono mieszkańców Białegostoku.
10 IV 2011 - niedziela
W niedzielę 10 kwietnia 2011 roku o godz. 8.10 przy pomniku Ofiar katastrofy smoleńskiej przed kościołem św. Rocha rozpoczęły się uroczystości związane z pierwszą rocznicą katastrofy rządowego samolotu pod Smoleńskiem. Wśród 96 osób, które wówczas zginęły było czworo białostoczan: ostatni prezydent RP na uchodźstwie - Ryszard Kaczorowski, wicemarszałek sejmu - Krzysztof Putra, prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego - arcybiskup Miron Chodakowski i stewardesa - Justyna Moniuszko.
Niestety mieszkańcy Stolicy Podlasia nie przybyli zbyt licznie. Pod pomnikiem zebrali się głównie przedstawiciele władz, rodzin ofiar, służb mundurowych oraz harcerze i poczty sztandarowe w asyście kompanii honorowej 18 pułku rozpoznawczego. Uroczystości rozpoczęły się odegraniem Hymnu Państwowego. Następnie w ramach apelu pamięci odczytano listę ofiar katastrofy. O godz. 8.41 uczczono je minutą ciszy, na ten czas włączono też w mieście syreny alarmowe. Później odbyła się modlitwa za zmarłych, którą odmówili wojskowi kapelani garnizonu: katolicki – ks. kmdr por. Zbigniew Rećko, prawosławny - ks. ppłk Igor Siegień i ewangelicki – pastor kpt. Tomasz Wikłasz. Pod pomnikiem ofiar złożone zostały kwiaty i zapalono znicze.
Po uroczystości zgromadzeni przeszli do świątyni, gdzie Mszy św. w intencji ofiar tragedii smoleńskiej przewodniczył abp Stanisław Szymecki.
W homilii miejscowy proboszcz ks. prał. Tadeusz Żdanuk, odwołując się do czytań liturgicznych, mówił o doświadczeniu śmierci, które rodzi ból i cierpienie. Podkreślał, że „istnieje jednak coś, co może śmierć przekroczyć - jest to miłość Boga do człowieka”. Kaznodzieja wyraził nadzieję, że spojrzenie na ten „paradoks historii” - jakim było rozbicie się prezydenckiego samolotu - oczyma wiary, pomaga ukoić ból. „Ich śmierć jest dla nas głęboką katechezą nad przemijaniem tego, co doczesne i ziemskie. Czy przez to Bóg nie chce nas czegoś nauczyć? Czy tamte wydarzenia nie były przede wszystkim nam potrzebne?” - pytał ks. Żdanuk.
Na zakończenie Mszy św. abp Szymecki, dziękując zebranym za wspólną modlitwę, zaznaczył: „Jest to pierwsza rocznica wielkiego bólu. Wspominamy i pamiętamy”. „Wierzę, że dusze zmarłych są w ręku Boga. Nie dosięgnie ich żadne zło” – mówił Arcybiskup.
Dzień wcześniej 9.IV, rocznicowa Msza św. w intencji ofiar katastrofy smoleńskiej została również odprawiona w białostockim kościele garnizonowym pw. św. Jerzego. Przewodniczył jej oraz kazanie wygłosił proboszcz parafii wojskowej ks. kmdr por. Zbigniew Rećko w koncelebrze ks. kpt. Wiesława Kondraciuka, kapelana Podlaskiego Oddziału SG i ks. ppor. rez. Piotra Radkiewicza z Białegostoku.
Kaznodzieja zachęcił słuchaczy, aby postawili sobie pytania: „czy rzeczywiście zdałem egzamin z bycia człowiekiem po 10 kwietnia. Czy potrafiłem w inaczej myślącym dostrzec bliźniego, czy od razu postrzegałem go jako wroga albo oszołoma, zdrajcę albo wariata? Czy potrafiłem dostrzec w decyzjach jakiś wymiar dobrej woli czy od razu interpretowałem je politycznie? Czy potrafiłem szanować żałobę i uczucia? Czy tamte twarze z mocnego ołtarza narodowej Mszy św. z Placu Piłsudskiego, przypominały mi o godności i pamięci, czy - przeciwnie - irytowały mnie... To nie są pytania, na które powinniśmy odpowiadać publicznie. Ale warto się nad nimi zatrzymać, by rachunek sumienia doprowadził nas do przemiany”.
W wieczornej, sobotniej Mszy św. uczestniczyły poczty sztandarowe: 18 pułku rozpoznawczego, Podlaskiego Oddziału SG, Wojewódzkiej Komendy Policji oraz Wojewódzkiej Komendy Państwowej Straży Pożarnej. Wśród osób które zgromadziły się wokół ołtarza kościoła św. Jerzego byli obecni Szef WSzW płk Ireneusz Prorocki oraz Zastępca Dowódcy 18 pułku rozpoznawczego ppłk Mariusz Woźniak. Służby mundurowe Garnizonu Białystok reprezentowali: Zastępca Komendanta PO SG płk SG Zdzisław Łukowicz, Wojewódzki Komendant Policji insp. Igor Parfieniuk, Naczelnik Urzędu Celnego Dariusz Muszyński, a także komendanci Państwowej Straży Pożarnej: wojewódzki st. bryg. Antoni Ostrowski i miejski st. bryg. Jan Popławski.
Na zakończenie Mszy św. modlitwę w intencji tragicznie zmarłych odmówił również obecny na rocznicowej Eucharystii kapelan ewangelicki pastor kpt. Tomasz Wigłasz.
4 V 2011 - środa
W środę 4 V garnizonowa wspólnota parafialna w Białymstoku przeżywała dzień swego patrona - św. Jerzego. Odpustowe uroczystości rozpoczęły się w kościele garnizonowym o godz. 17.00 Mszą św. sprawowaną pod przewodnictwem Dziekana Wojsk Lądowych ks. prałata płk Dariusza Kowalskiego, który z tej okazji wygłosił również okolicznościową homilię. Oprócz niego w prezbiterium wojskowej świątyni zasiedli zaproszeni kapłani z Archidiecezji Białostockiej, w tym książa kapelani rezerwy przeszkoleni na czas „W”, a także pastor kpt. Tomasza Wigłasz z Ordynariatu Ewangelicko-Augsburskiego. Przed ołtarzem stanął poczet sztandarowy Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej, a także liczne grono parafian i sympatyków białostockiej, garnizonowej świątyni na czele z dowódcą garnizonu płk Ireneuszem Prokockim. Nie zabrakło również bratnich służb mundurowych, które reprezentowali m.in. Zastępca Komendanta Podlaskiego Oddziału SG płk Zdzisław Łukowicz, Zastępca Podlaskiego Komendanta Wojewódzkiego PSPst. bryg. mgr inż. Dariusz Sadowski oraz przedstawiciele Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Celnej i Straży Ochrony Kolei. Na zakończenie odpustowej Mszy św. odbyło się nabożeństwo majowe.
Po skończonej liturgii na placu przed świątynią rozpoczął się festyn parafialny „Świętojerskie Igraszki AD 2011”, którego główną atrakcją był pokaz sprzętu 18 pułku rozpoznawczego, placówki ŻW, SG i Straży Pożarnej a także wojskowa grochówka, bigos oraz inne smakołyki kulinarne. Nie zabrakło także atrakcji w postaci pokazu młodzieżowej grupy tanecznej Break Dance. Najmłodsi uczestnicy odpustowego spotkania mogli pod okiem instruktorów wyplatać kolorowe baloniki oraz wziąć udział w malowaniu twarzy i układaniu fantazyjnych fryzur. Pobyt na festynie umilała muzyka na żywo w wykonaniu białostockiego zespołu „Silvers”.
W ramach obchodów święta patronalnego w czwartek 28 IV w oparciu o bazę szkoleniową 18 pułku rozpoznawczego w Zielonej pod Białymstokiem zostały zorganizowane tradycyjne już zawody strzeleckie z broni krótkiej „O tarczę św. Jerzego” – nagrodę fundowaną przez kapelana garnizonu.
29 V 2011 - niedziela
W niedzielę 29.05.2011r. białostocka parafia garnizonowa przygotowywała się do ważnej uroczystości, jaką była prymicja, wywodzącego się z rodziny wojskowej, naszego parafianina franciszkanina o. Teofila Macieja Niewińskiego, który 14.05 br. przyjął święcenia kapłańskie we Wrocławiu z rąk ks. biskupa Edwarda Janiaka. Był on jednym z sześciu Diakonów, którzy zostali zakonnymi kapłanami w Prowincji św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych – Franciszkanów. Msza święta Prymicyjna zapowiedziana została na godzinę 11:00 w białostockiej, garnizonowej świątyni. Nieco wcześniej służba liturgiczna, bracia zakonni oraz księża zgromadzili się na plebanii, gdzie mama o. prymicjanta, pani Teresa, udzieliła mu swojego błogosławieństwa. Stamtąd nastąpiło procesjonalne przejście do kościoła podczas którego o. Teofila i jego mamę prowadziły dziewczynki niosące prymicyjny wieniec. Punktualnie o godz. 11.00 rozpoczęła się pierwsza, samodzielnie sprawowana przez o. Teofila Niewińskiego Eucharystia, na którą zebrało się wielu parafian, zaproszonych gości, liczną rodzina (o. Teofil ma ośmioro rodzeństwa), oraz zaprzyjaźnieni bracia i kapłani zakonni oraz diecezjalni. Wszystkich ich, na czele z o. prymicjantem, w swym słowie wstępnym powitał proboszcz garnizonu ks. kmdr por. Zbigniew Rećko. Słowo Boże do zgromadzonych wygłosił franciszkanin o. Cherubin Żyłka, gwardian klasztoru w Borkach Wielkich.
Na zakończenie Mszy św. dzieci z parafii wraz ze służbą liturgiczną, a także z dorosłymi przedstawicielami garnizonowej wspólnoty wyrazili swoją wdzięczność i radość dla o. Teofila Macieja Niewińskiego recytując wiersze i składając okolicznościowe życzenia. Życzliwe słowa o. prymicjant usłyszał również od delegacji Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej, gdyż przed laty odbywał on w tej formacji służbę kandydacką, a jeden z jego braci jest jej funkcjonariuszem. Po Mszy św. o. Teofil, udzielił specjalnego papieskiego błogosławieństwa zebranym księżom, siostrom zakonnym, mamie, rodzeństwu i ich rodzinom, a także wszystkim zgromadzonym. Odprawienie Eucharystii nie było końcem świętowania jego prymicji. Tuż po niej on sam, rodzina, księża, siostry zakonne, znajomi i zaproszeni parafianie udali się na bankiet do majątku Howlany w Pomigaczach pod Białymstokiem.
O. Teofil przez swych zakonnych przełożonych został skierowany do pracy duszpasterskiej we Wrocławiu w charakterze prefekta szkół gimnazjalnych.
30 VI 2011 - czwartek
W czwartek, 30 VI, o godz. 15.00 w Białymstoku na placu przed pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego rozpoczęła się podniosła uroczystość poświęcenia i wręczenia sztandaru dla 18. Białostockiego Pułku Rozpoznawczego. Symbolika sztandaru nawiązuje do historii wojskowości w mieście i na Podlasiu poprzez herb Białegostoku (nazwę miasta w przymiotniku pułk nosi jako nazwę wyróżniającą) oraz odznaki pamiątkowe: 18. Dywizji Piechoty, 42. Pułku Piechoty i 10. Pułku Ułanów Litewskich.
Aktu wręczenia dokonał Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, Pan Bronisław Komorowski w obecności Dowódcy Wojsk Lądowych, gen. broni Zbigniewa Głowienki. Po odczytaniu uchwały w sprawie nadania sztandaru przypisane ceremoniałem osoby wbiły w drzewiec gwoździe honorowe, następnie nastąpiło jego ekumeniczne poświęcenie. Dokonali tego Ks. Bp Józef Guzek, Ordynariusz Polowy WP, Ks. Bp. Jerzy Pańkowski, Prawosławny Ordynariusz WP oraz Pastor kpt. Tomasz Wigłasz z Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego. Po tym obrzędzie Bronisław Komorowski wręczył sztandar dowódcy jednostki płk Piotrowi Oleszczakowi.
Rodzicami chrzestnymi sztandaru zostali białostoczanka, minister nauki Barbara Kudrycka i Prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski. Początkowo matką chrzestną miała być Karolina Kaczorowska, małżonka tragicznie zmarłego ostatniego Prezydenta RP na uchodźctwie Ryszarda Kaczorowskiego. Okazało się jednak, że przybycie na białostockie uroczystości uniemożliwiła jej zraniona na początku tygodnia noga.
Nadany sztandar zakończył ostatni etap, trwającego prawie dwa lata tworzenia najmłodszej jednostki rozpoznawczej wojsk lądowych w Polsce. Proporzec ufundowali m.in. Urząd Miasta, Urząd Marszałkowski, żołnierze i pracownicy Pułku, Rzymskokatolicka Parafia Garnizonowa pw. św. Jerzego, kombatanci, przedsiębiorcy i prywatne osoby z Białegostoku.
Uroczystość zakończyła defilada pododdziałów pułku. Na placu przed pomnikiem marszałka Józefa Piłsudskiego śledziło ją setki białostoczan.
Wydarzenia na placu poprzedzi Msza św. celebrowana o godz. 12.30 przez Biskupa Polowego WP Józefa Guzdka w białostockiej katedrze sprawowana w intencji żołnierzy oraz cywilnych pracowników pułku i ich rodzin. Koncelebrowali ją ks. kmdr por. Zbigniew Rećko, kapelan garnizonu, ks. mjr Wiesław Kondraciuk, kapelan Podlaskiego Oddziału SG oraz ks. ppor. rez. Marcin Wasilewski z Białegostoku.
Całość uroczystości zakończy piknik wojskowy z grochówką oraz pokazem historycznego i współczesnego sprzętu i uzbrojenia WP na placu przed Teatrem Dramatycznym.
...........................................................................................................
Wstęp i modlitwa poświęcenia sztandaru:
Prośmy wspólnie o obfite Boże błogosławieństwo dla oficerów, podoficerów, żołnierzy i cywilnych pracowników 18 Białostockiego Pułku Rozpoznawczego oraz dla wszystkich, którzy z nimi są związani. Niech się zjednoczą w pracy i służbie dla braci i ojczyzny naszej tak, jak dziś z tym sztandarem stają wobec Boga, dawcy wszelkiego dobra.
Módlmy się.
Boże, Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo i powołałeś go, aby żył i wzrastał we wspólnocie z innymi ludźmi. Ty w swoim Synu dałeś nam przedziwny przykład miłości i przez Niego przykazałeś, abyśmy się wzajemnie miłowali. Obdarz hojnym błogosławieństwem tych wiernych, którzy poświęcają się na służbę braci i Ojczyzny naszej.
Pobłogosław + także ten sztandar 18. Białostockiego Pułku Rozpoznawczego na którym widnieje hasło naszych przodków i dewiza żołnierza polskiego: Bóg – Honor – Ojczyzna. Spraw, aby wszyscy, których ten sztandar jednoczy, stali się wspólnotą pokoju, jedności i stałej gotowości obrony wolności, niepodległości oraz niesienia pomocy potrzebującym.
Za wstawiennictwem Maryi, Matki Miłosierdzia, Hetmanki Żołnierza Polskiego, udziel pomocy tej żołnierskiej wspólnocie i zachowaj ich od wszelkich niebezpieczeństw duszy oraz ciała. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana naszego. Amen
15 VIII 2011 - poniedziałek
Tegoroczne obchody rocznicy Bitwy Warszawskiej, czyli Święta Wojska Polskiego rozpoczęły się tradycyjnie o godz. 11.00 Mszą św. celebrowaną w Bazylice Archikatedralnej, której przewodniczył Jego Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Edward Ozorowski, Metropolita Białostocki.
W homilii kmdr por. Zbigniew Rećko, proboszcz parafii wojskowej w Białymstoku, ukazał Maryję jako tę, która pierwsza osiągnęła zbawienie i ma pełny udział w chwale swego Syna. Przypomniał również historię ustanowienia dogmatu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Odnosząc się do 91. rocznicy Bitwy Warszawskiej podkreślał, że było to największe w historii zwycięstwo polskiego oręża, dzięki któremu została ocalona wolność i niepodległość Polski.
Ks. Rećko zwrócił uwagę, że Święto Wojska Polskiego to dzień, w którym uświadamiamy sobie, że zawdzięczamy ojczyźnie własne życie i dlatego powinniśmy zawsze być gotowi stanąć w jej obronie. Przypomniał także o żołnierzach przebywających na misji w Afganistanie. „Są to młodzi ludzie, którzy wychowali się na najlepszych polskich tradycjach” - mówił kaznodzieja, wskazując, że ich poświęcenie jest często niedoceniane, a „oni dla innych poświęcają swe szczęście rodzinne, zdrowie a nawet życie”. Wzywał również do pamięci modlitewnej o tych, którzy polegli i mówił o heroizmie tych, którzy wrócili jako inwalidzi.
Na zakończenie Mszy św. do zgromadzonych przemówił Abp Edward Ozorowski: “Pamięć i zapomnienie toczą ze sobą nieustanny bój. Dobrze jest, kiedy pamięć walczy o prawdę, dobro i sprawiedliwość. Dobrze jest także, gdy zapomnienie cechuje się przebaczeniem i miłością; źle, gdy te dwa porządki zostają wymieszane”. Abp Ozorowski przypomniał, że w dziejach Polski ta walka przynosiła różnorakie efekty. „Jakże często niesprawiedliwość brała górę nad sprawiedliwością, kiedy to oprawcy stawiali sobie pomniki i czynili wszystko, by bohaterowie zniknęli z ludzkiej pamięci. Tak było i po części tak dzieje się tak również dzisiaj” - podkreślał Arcybiskup. Zgromadzonych wiernych, wzywał do żywej pamięci, „która winna wyraziście pokazywać, co jest dobrem a co złem, i która potrafi odróżnić prawdę od fałszu”.
W uroczystościach z okazji Święta Wojska Polskiego uczestniczyli Minister Szkolnictwa Wyższego i Nauki Barbara Kudrycka, Wojewoda Podlaski Maciej Żywno, Prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski, Marszałek Województwa Podlaskiego Jarosław Dworzański, Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego płk Ireneusz Prokocki, a także podlascy parlamentarzyści, żołnierze jednostek Garnizonu Białystok, kombatanci, przedstawiciele pozostałych służb mundurowych wraz z pocztami sztandarowymi oraz licznie zebrani mieszkańcy Białegostoku. Gościem honorowym obchodów była Karolina Kaczorowska, wdowa po zmarłym w katastrofie pod Smoleńskiem Ryszardzie Kaczorowskim.
Z katedry, główne uroczystości przeniosły się pod pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego. Przed pomnikiem, po przemówieniach okolicznościowych złożono kwiaty, odbył się również apel pamięci i defilada żołnierzy z 18. Białostockiego Pułku Rozpoznawczego.
1 IX 2011 - czwartek
W 72. rocznicę napaści hitlerowskiej na Polskę duchowni, władze lokalne, żołnierze, służby mundurowe, kombatanci, młodzież, harcerze oraz mieszkańcy Białegostoku zgromadzili się na uroczystej Mszy św. w kościele Zmartwychwstania Pańskiego. Pod przewodnictwem Arcybiskupa Metropolity modlono się za obrońców Białegostoku z 1939 r. i wszystkich poległych w obronie Ojczyzny. Homilię podczas Mszy św. wygłosił ks. kmdr por. Marian Wydra. Przypomniał w niej, wspaniałe wydarzenia w historii Polski, które były zawsze konsekwencją przywiązania do Boga i wierności Maryi, ale i trudne chwile, gdy „Polska przestawała istnieć, ale naród żył”.
Po nabożeństwie uroczystości przeniosły się pod Pomnik Obrońców Białegostoku, utytułowany obok kościoła Zmartwychwstania Pańskiego. Tam po wciągnięciu flagi państwowej na maszt, została odmówiona przez kapelanów Wojska Polskiego ekumeniczna modlitwa za tych, którzy oddali życie w obronie Białegostoku, a po niej odbył się Apel Poległych.
9 IX 2011 - piątek
Blisko 10 tys. osób przeszło ulicami Białegostoku w XI. Międzynarodowym Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru, a następnie uczestniczyło we Mszy św. w intencji sybiraków, której przewodniczył Biskup Polowy Wojska Polskiego Józef Guzdek. W tym roku uroczystości upamiętniają w sposób szczególny 70. rocznicę ostatniej z czterech wywózek na Wschód obywateli polskich różnych narodowości, które miały miejsce od lutego 1940 do czerwca 1941 roku, oraz 70. rocznicę utworzenia polskiej armii na Wschodzie pod dowództwem gen. Władysława Andersa.
Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru rozpoczął się przy pomniku na Placu Katyńskim, skąd po błogosławieństwie udzielonym przez Metropolitę Białostockiego Ks. Abp Edwarda Ozorowskiego oraz Prawosławnego Ordynariusza WP Bp Jerzego Pańkowskiego uczestnicy przeszli ulicami miasta do kościoła pw. Ducha Świętego. We Mszy św. uczestniczyli sybiracy oraz członkowie ich rodzin, licznie przybyli uczniowie szkół z Podlasia i innych regionów Polski, parlamentarzyści, przedstawiciele władz różnych szczebli, wśród nich Prezes IPN Łukasz Andrzej Kamiński oraz p.o. Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Stanisław Ciechanowski, a także służby mundurowe, harcerze, poczty sztandarowe i mieszkańcy Białegostoku.
W homilii Bp Józef Guzdek przypomniał cierpienia i historie losów polskich zesłańców wywiezionych na Wschód. „Międzynarodowy Marsz Żywej Pamięci Polskiego Sybiru przypomina wielką krzywdę wyrządzoną naszym rodakom, a wszelka krzywda domaga się zadośćuczynienia” - mówił.
Hierarcha podkreślał wartość przebaczenia w życiu tych, którzy zostali skrzywdzeni i ich rodzin. „Dzisiejsza uroczystość jest okazją do modlitwy za tych, co z zesłania nie powrócili, ale także do modlitwy za winowajców. Módlmy się więc o siłę konieczną do przebaczenia” - wzywał.
Odwołując się do tragicznych losów Polaków Biskup Polowy zachęcał obecnych na uroczystości do życia według ewangelicznego przykazania miłości. „Gdy ktoś nosił w sercu ewangeliczną prawdę o miłości drugiego człowieka - mówił - na zawsze pozostał człowiekiem. Gdy zabrakło Ewangelii pojawiała się przemoc i zło. Nośmy więc zawsze w sercu Ewangelię i kontemplujmy ją, by świat i ludzkie życie było lepsze”.
„Organizując marsze chcemy utrwalić pamięć o wywózkach Polaków na Sybir” - przypomniał na zakończenie uroczystości prezes Związku Sybiraków, Tadeusz Chwiedź. „Marsze nie odbywają się po to by rozdrapywać rany, ale żeby z tych tragicznych wydarzeń wyciągnąć wnioski i refleksje, zwłaszcza wśród młodych”.
Biskup Polowy Wojska Polskiego otrzymał od Związku Sybiraków księgi ze spisaną historią Związku i jego członków. Następnie na zakończenie liturgii poświęcił zawieszoną przy wejściu do kościoła pamiątkową tablicę poświęconą zesłańcom, tym którzy zmarli na zesłaniu i tym, „którym Bóg pozwolił powrócić”.
W słowie kończącym liturgię Bp Guzdek podziękował licznie zgromadzonej młodzieży. Podkreślił, że ma ona wspaniałych wychowawców, którzy są świadkami historii. Zachęcał, by od nich uczyła się prawdziwej miłości do Boga, Ojczyzny i drugiego człowieka.
Po Mszy św. uczestnicy Marszu zgromadzili się przy znajdującym się nieopodal świątyni Grobie Nieznanego Sybiraka. Po odśpiewaniu hymnu Związku Sybiraków katolicki i prawosławny biskup polowy Wojska Polskiego odmówili modlitwy za zmarłych sybiraków. Po przemówieniach okolicznościowych, m.in. Marszałka Sejmu RP Grzegorza Schetyny i Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego Barbary Kudryckiej, nastąpiło odczytanie apelu pamięci oraz złożenie przed monumentem wieńców i zapalenie zniczy pamięci.
Doroczny Marsz Żywej Pamięci Polskiego Sybiru odbywa się w celu upamiętnienia tych, którzy nie wrócili z zesłania. Marsz organizowany jest w Białymstoku, gdyż z tych terenów wywieziono na Syberię prawie pół miliona osób, z ponad miliona, których po agresji sowieckiej na Polskę deportowano w głąb ZSRR. W Białymstoku znajduje się też jedyny w Polsce Grób Nieznanego Sybiraka, w którym złożone są prochy tych, którzy zginęli na Wschodzie. Do muru okalającego pomnik przytwierdzone są tablice z kilkuset nazwiskami ofiar "nieludzkiej ziemi". W podziemiach znajdującego się obok kościoła pw. Ducha Świętego od wielu lat funkcjonuje Muzeum Sybiraków. Na Białostocczyźnie żyje obecnie ok. 6 tys. Sybiraków, w całym kraju jest ich ponad 60 tys.
W tegorocznym Marszu Pamięci udział wzięło ok. 10 tys. osób, w tym niemal 9 tys. uczniów. Blisko 300 uczestników przybyło z zagranicy, m. in. z Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi i Ukrainy. Uczestnikom towarzyszyło ponad 250 pocztów sztandarowych różnych organizacji, stowarzyszeń i przedsiębiorstw.
27 X 2011 - czwartek
W dniu 27 października 2011 r. w kościele garnizonowym w Białymstoku, została odprawiona Msza św. w intencji lotników - funkcjonariuszy, którzy przed dwoma laty zginęli w katastrofie śmigłowca Kania na terenie Republiki Białorusi podczas wykonywania zadań w ochronie granicy Rzeczypospolitej. Mszy św. przewodniczył Delegat Biskupa Polowego ks. prał. płk Zbigniew Kępa - dziekan Straży Granicznej, koncelebrowali ks. prał. kmdr Zbigniew Rećko - proboszcz garnizonu Białystok, ks. prał. kan. Stefan Dmoch, -wicedziekan SG, ks. ppłk Mirosław Kurjaniuk - kapelan Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej, ks. mjr. Wiesław Kondraciuk - kapelan Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej oraz kapłani archidiecezji białostockiej: ks Leon Grzegorczyk, Mirosław Niebrzydowski i ks. Piotr Radkiewicz. Obecny był Prawosławny Dziekan Straży Granicznej ks. por. Adam Weremijewicz i ks. Piotr Nestorek - prawosławny kapelan Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej.
W uroczystości uczestniczyli: gen. bryg. Leszek Elas – Komendant Główny SG, gen. bryg. Marek Borkowski – Zastępca Komendanta Głównego SG, Maciej Żywno – wojewoda Podlaski, Waldemar Pawłowski przedstawiciel Prezydenta Białegostoku, płk Leszek Krok Dyrektor Biura Lotnictwa Straży Granicznej wraz z zastępcami i przedstawicielami poszczególnych Wydziałów Lotniczych z całego kraju, płk Leszek Czech wraz z zastępcami, kadrą, funkcjonariuszami i pracownikami cywilnych oddziału, Przewodniczący Krajowy Związków Zawodowych Funkcjonariuszy pan Mariusz Tyl wraz z przewodniczącymi organizacji terenowych, Szefowie i przedstawicieli służb mundurowych: Wojska, Policji, Straży Pożarnej, Izby Celnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Więziennictwa, Agencji Wywiadu i Kontrwywiadu, Weterani polskich formacji granicznych a szczególnie przedstawicieli związku byłych żołnierzy zawodowych, Poczet sztandarowy.
W kazaniu dziekan SG ks. płk Zbigniew Kępa powiedział m.in.: „Idąc śladem św. Pawła odnajdujemy dwa różne sposoby przeżywania doczesności. Jeden z nich to ten, by pozwolić się unieść fali doczesności; płynąć z prądem czasu (…) Ale jest jeszcze inny sposób przeżywania życia – „sub specie aeternitatis” – jak mawiali starożytni i średniowieczni chrześcijanie – „z perspektywy wieczności”. Powiedzmy językiem bardziej zrozumiałym: z perspektywy, jaką nam daje żywa więź z Bogiem (synostwo Boże). Taka perspektywa stwarza możliwość innego spojrzenia na życie. W takiej perspektywie klęską nie jest utrata życia, klęską natomiast jest odłączenie od Boga, utrata żywej więzi z Bogiem. Jeżeli ktoś miłuje Boga – to jak mawiał poeta (ks. Jan Twardowski) – „i śmierć się przyda” (…) Dziś w imieniu tych rodzin trzeba powiedzieć: dziękujemy Wam. To słowo „dziękujemy” w różny sposób, w różnej formie wypowiadały rodziny dotknięte żałobą i smutkiem. W tej wspólnocie życzliwych Rodzinom osób jest Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Oddziału, Biuro Lotnictwa Komendy Głównej, Instytucje mundurowe Białegostoku i wiele innych instytucji i osób. (…) Słowo dziękuję trzeba dziś wypowiedzieć nie tylko w imieniu rodzin, ale także to słowo, trzeba powiedzieć Rodzinom Zmarłych w katastrofie lotniczej funkcjonariuszy. Podziwialiśmy Wasze zmaganie się z losem, waszą determinację, wasze pogodzenie się z losem. Podziwialiśmy odnajdywanie sensu życia; powierzenie siebie i swoich rodzin Bogu. (…) Podczas tej Mszy św. zostanie poświęcona tablica dedykowana zmarłych w katastrofie lotniczej funkcjonariuszy. (…) Tablica w garnizonowym kościele przechowa o nich pamięć. Ale przede wszystkim pamięć o nich przechowa sam Bóg. Bóg zna ich imiona i nazwiska. Po imieniu wezwie ich w dniu powszechnego zmartwychwstania – jak wierzymy. (…) Ta tablica wspomoże naszą pamięć, abyśmy w natłoku zajęć o nich i o ich bliskich nie zapomnieli.”
Po kazaniu została uroczyście odsłonięta i poświęcona tablica upamiętniająca tragiczną śmierć funkcjonariuszy Straży Granicznej, którzy zginęli w katastrofie śmigłowca „Kania”. Została ona ufundowana przez funkcjonariuszy i pracowników cywilnych Straży Granicznej oraz władze samorządowe województwa podlaskiego została zaprojektowana i wykonana przez Pracownię Metaloplastyki Janusza Tałucia metodą odlewniczą w brązie.
Tło tablicy stanowi niebo pokryte chmurami i obłokami. Z lewej strony napis: W hołdzie funkcjonariuszom III Wydziału Lotniczego Straży Granicznej, którzy ponieśli śmierć w wyniku tragicznego wypadku w dniu 31 października 2009 r. podczas wykonywania lotu patrolowego w ochronie granicy państwowej. W jej centrum po skosie umieszczone są wizerunki pilotów, zaś nad nimi na bezchmurnym niebie unosi się śmigłowiec, a pod nim cytat słów Jana Kochanowskiego: „A jeśli komu droga otwarta do nieba to tym, co służą Ojczyźnie.” W rogach tablicy zostały umieszczone loga: Lotnictwa Straży Granicznej, Straży Granicznej, Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych Funkcjonariuszy SG, oraz herb województwa Podlaskiego.
Odsłonięcia tablicy dokonali gen. bryg. Leszek Elas - Komendanta Głównego i Maciej Żywno - Wojewoda Podlaski. Towarzyszyli im: gen. bryg. Marek Borkowski – Zastępca Komendanta Głównego SG, płk SG Leszek Krok - Dyrektor Biura Lotnictwa SG, płk Leszek Czech – komendant Podlaskiego Oddziału SG, Mariusz Tyl - Przewodniczący Krajowy Związków Zawodowych Funkcjonariuszy, Waldemar Pawłowski przedstawiciel Prezydenta Białegostoku. Poświęcił ją Delegat Biskupa Polowego - ks. płk SG Zbigniew Kępa - Dziekan Straży Granicznej. Ceremonię zakończyło umieszczenie przed tablica zniczy pamięci, które ustawiły wdowy tragicznie zmarłych funkcjonariuszy – lotników oraz odegranie utworu „Cisza”.
Na zakończenie Mszy św. Komendant Główny, Dyrektor Biura Lotnictwa Straży Granicznej, wdowa Beata Bartnicka oraz Proboszcz Parafii Wojskowej podziękowali za pamięć, modlitwę i ufundowanie tablicy.
...........................................................................................................
Modlitwa poświęcenia tablicy pamiątkowej:
Módlmy się.
Boże, Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo i nakazałeś mu miłować bliźniego jak siebie samego. Ty powierzyłeś ludziom ziemię, aby była wspólnym mieszkaniem dla wszystkich narodów. Kiedy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń, wszedł na świat grzech wzajemnej nienawiści, który rodzi zazdrość i śmierć.
W swoim niepojętym miłosierdziu wejrzyj na naszych braci, którzy przed dwoma laty stracili swe doczesne życie, stojąc niczym aniołowie, na straży granic ziemskiej Ojczyzny. Obdarz ich nagrodą nieśmiertelnościoraz chwały, przyjmując na wieczną wartę u Twego niebiańskiego tronu.
Błogosław nam, którzy zgromadzeni w białostockiej, garnizonowej świątyni wspominamy dziś ich imiona. Spraw, abyśmy potrafili miłować się wzajemnie, jak Twój Syn nas umiłował.
Pobłogosław + także tą tablicę, która upamiętnia ofiarę życia naszych braci. Niech słowa wyryte w metalu utrwalą w naszej pamięci ich wierność oraz poświęcenie w codziennej służbie w szeregach Straży Granicznej, a w przyszłości przypominają pokoleniom Polaków o cenie miłości Boga i Ojczyzny.
Przyjmij naszą modlitwę przez Jezusa Chrystusa, który do końca nas umiłował i który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
11 XI 2011 - piątek
W Narodowe Święto Niepodległości Abp Edward Ozorowski przewodniczył w Archikatedrze Białostockiej uroczystej Mszy św. za Ojczyznę. Wraz z Metropolitą Białostockim Eucharystię koncelebrowali, księża należący do kapituł archidiecezji, profesorowie seminarium duchownego oraz kapelani służb mundurowych, a wśród nich proboszcz garnizonu, ks. kmdr por. Zbigniew Rećko i kapelan Podlaskiego Oddziału SG, ks. mjr. Wiesław Kondraciuk.Obok licznie zgromadzonych mieszkańców Stolicy Podlasia uczestniczyli w niej parlamentarzyści, przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych, służby mundurowe, kombatanci, członkowie Związku Sybiraków, harcerze, młodzież szkolna oraz poczty sztandarowe.
Zwracając się do zebranych Abp Ozorowski przestrzegał przed redukowaniem problemów życia współczesnych Polaków jedynie do kalkulacji ekonomicznych i zabiegania wyłącznie o byt materialny. „Każda rzeczywistość ma swój ideał. Rzeczywistość przeżywamy, do ideału dążymy. Swój ideał ma także Polska. Można go znaleźć u poetów, u wielkich artystów, tych którzy pokazywali nam, że rzeczywistość w której żyjemy może być lepsza i piękniejsza” – mówił Metropolita. Pasterz Kościoła Białostockiego zauważył, że przeżywana 93. rocznica odzyskania niepodległości jest datą umowną, „gdyż zniewolenie narodu polskiego zaczęło się znacznie wcześniej niż nastąpił trzeci rozbiór Polski, a również w późniejszych latach Polacy doświadczyli innego, ale równie ciężkiego zniewolenia”. „Dziś jako naród jesteśmy wolni, ale zagospodarowanie tej wolności stawia nam wciąż nowe znaki zapytania” – mówił Arcybiskup. Zebranym na wspólnej modlitwie życzył, aby konsekwentnie dążyli do ideałów, gdyż „jak długo będziemy nosili w sercach i umysłach ideał, będziemy także czynili lepszą rzeczywistość, w której żyjemy”.
W homilii ks. dr Tadeusz Kasabuła przywołał pamięć rodaków, którzy polegli na „nieludzkiej ziemi” i tych, których udziałem stał się „los Sybiraka”. Podkreślił, że wiara i ufność w Bożą Opatrzność broniła jednych i drugich przed złem, którego doświadczali i przed beznadzieją rzeczywistością. Kaznodzieja przypomniał, że miłość Ojczyzny to „pamięć i szacunek dla ołtarzy przeszłości, ale także odpowiedzialność za jej przyszłe losy, od której nikt nie może czuć się zwolniony”. Stwierdził, że kryzys finansowy nie jest dziś najpoważniejszym problemem Europy: „Jest to tylko zewnętrzna warstwa tego, co Europę zżera od dziesięcioleci – kryzys ducha i kryzys fundamentalnych chrześcijańskich wartości” – mówił ks. Kasabuła. Na zakończenie liturgii Abp Edward Ozorowski poświęcił tablicę upamiętniającą deportowanych w głąb ZSRR, po agresji sowieckiej na Polskę.
Po Mszy św. w archikatedrze, główne uroczystości patriotyczne odbyły się przed pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego. Przed ich rozpoczęciem został przedstawiony rys historyczny związany ze świętem Odzyskania Niepodległości. Potem nastąpiło złożenie meldunku dowódcy garnizonu płk Ireneuszowi Prorockiemu oraz wciągnięcie flagi na maszt i odegranie hymnu państwowego. Po przemówieniach okolicznościowych wygłoszonych przez minister nauki i szkolnictwa wyższego, Barbarę Kudrycką, marszałka województwa podlaskiego Jarosława Dworzańskiego i prezydenta miasta, Tadeusza Truskolaskiego został odczytany apel pamięci uwieńczony salwą honorową i złożeniem wieńców pod pomnikiem Marszałka. Na koniec placem miejskim przeszła defilada pododdziałów honorowych 18 pułku rozpoznawczego, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celnej i Straży Miejskiej biorących udział w uroczystości.
13 XII 2011 - wtorek
13 grudnia 2011 roku odbyło się coroczne, tradycyjne już spotkanie opłatkowe żołnierzy i służb mundurowych Województwa Podlaskiego, zorganizowane w tym roku przez funkcjonariuszy Służby Celnej.
Gospodarzem i organizatorem tegorocznej uroczystości był Dyrektor Izby Celnej w Białymstoku, Mirosław Sienkiewicz, który rozpoczął je słowem powitania przybyłych gości. Następnie fragment Ewangelii wg. św. Łukasza odczytał ks. dr Marian Midura – kapelan Służby Celnej. Szczególnymi gośćmi opłatkowego spotkania byli: Ks. Arcybiskup Edward Ozorowski - Metropolita Białostocki oraz Ks. Arcybiskup Jakub - Ordynariusz Prawosławnej Diecezji Białostocko-Gdańskiej, którzy jako pierwsi skierowali do zgromadzonych swe bożonarodzeniowe życzenia. Bezpośrednio po nich przemówił pastor por. Tomasz Wigłasz, kapelan wojskowy Kościoła Ewangelickiego-Augsburskiego. Uczestniczyli w nim także Wojewoda Podlaski Maciej Żywno i Marszałek Województwa Podlaskiego Jarosław Dworzański.
W sali bankietowej białostockiego hotelu „Trio” stanęli wspólnie wraz ze swymi kapelanami funkcjonariusze Policji, Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Straży Miejskiej, Izby Celnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Wojewódzkiej Inspekcji Transportu Drogowego, Służby Więziennej oraz żołnierze 18 Pułku Rozpoznawczego, Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, Wojskowej Komendy Uzupełnień i innych instytucji wojskowych.
To spotkanie było inspiracją do corocznego pochylenia się nad tajemnicą Narodzenia Chrystusa Pana w Betlejem oraz okazją do podzielenia się opłatkiem i złożenia sobie życzeń bożonarodzeniowych i noworocznych. W trakcie uroczystości uczestnicy mieli okazję wysłuchać kolęd w wykonaniu chórku służb mundurowych złożonego m.in. z funkcjonariuszy Służby Celnej, Policji i Straży Pożarnej. Nie zabrakło również wspólnego śpiewu kolęd i smakowania wigilijnych potraw.